markatu2
1 adj. Marka batez seinalatua dena, marka bat ezarri edo egin zaiona. Poker partida bateko karta markatuak.
2 adj. Oso nabarmena; zerbaiten eragin edo arrasto nabarmena duena. Eskoziar azentu markatua du. Gure kantuak politika aldetik markatuak direla ere esaten digute askok.
3 adj. hizkl. Hitzez, azentuez edo joskerez mintzatuz, kidekoek ez duten edo ohikoa ez den ezaugarri berezi bat duena, neutroa edo ez-markatua ez dena. Ik. ez-markatu 2. agure hitz markatua da, gutxiespen balioa du eskuarki. Hitzen ordena eta esanahia ez da hemen aztertzeko gaia, gramatikariek ebatzi beharreko auzia baizik: ordena markatua eta ez-markatua, galdegaia, mintzagaia.