antz1
1 iz. Aztarrena, kutsua. Bekatuaren antz guztiak garbitzeko.
2 iz. Agertzen dituzten ezaugarri berdin edo berdintsuengatik, izaki bi edo gehiagoren artean gertatzen den lotura. Ik. eite 1. Aitaren antza du. Bi hizkuntzaren arteko antza. Ez dute elkarren antz handirik. Amerikarren antz gehien duten linguistika liburuak sobietarrenak dira, hain zuzen. Esku iletsuek anaia zaharraren antza eman zioten. 3 iz. Irudia; itxura. Ik. antzirudi. Horra, pintatu nahi banauzu, nire antza. Isaak, Jesusen antz egiazkoa. Neke eta oinaze gehiegiek Ignaziori bere antza kendurik, argaldu, hondatu eta ubeldu zuten guztia. 4 (Izen soil baten eskuinean). Ik. antzeko 2; moduko 1. Behatz antz batzuk. Uzkurtasun edo lotsa antz bat zuelako. Bereizte edo aukera antz hau anaiek gaizki eraman zuten, eta gorroto hartu zioten.