eraso1, eraso, erasotzen
1 dio ad. Norbaiten aurka indarkeriaz abiatu, hiltzeko edo kalte egiteko asmoz. (nor osagarririk gabe). Ik. eraso egin. Etsaiei eraso eta berrogei gizon hil zituzten. Lehenik zelatariei erasotzeko. Elkarri eraso bezain laster. Han daude, nork nori erasoko. Ezpataz eraso. Tiroka eraso. Arrainari harrika eraso zioten. Oteizak oldar bizian eraso dien etsaien artean. 2 dio ad. Indar handiz ekin edo oldartu. (nor osagarririk gabe). Uhin handiek eraso zioten ontziari. Suak erasotzen dio subilari. Haien errugabetasunari erasorik. Lotsak berriro eraso eta atzera bihurtu zen. Iseka eta burlaka eraso zion. Goizero behar dio eraso lanari.
3 dio ad. (Gogor) hasi. (nor osagarririk gabe, singularreko 3. pertsonan, eguraldi gertakariekin). Eraso zion euriari. Eraso dio trumoiari, txingorrari.