esanbidez adb. Zuz. Berariaz izendatuz edo aipatuz. Ik. izendatuki. Anton. isilbidez. Erkidegoak esanbidez edo isilbidez hartutako erabakia.

OEHko datuak [laburduren azalpena]

esan-bide 1. (H), esabide. Motivo de habladuría. "Sujet à jaserie, médisance, critique" H. Cf. esapide. v. esankizun (II) , esamesa. Izan bear dute kongreganteak bizitza garbikoak eta esan-biderik ematen ez dutenak. Mb in JBDei 1919, 172. Esabiderik ez emotearren. "Quitarse de malas lenguas" . Or Tormes 11. Tolesgabeak izan bear dute, iñori esanbiderik ez emateko. Ir YKBiz 197n. 2. Potestad, poder (?). Erri-maitasun izpi bat dauken guztiak [...] euskerazko ikastolari lagun egin bear deutsoe. [...] Diputado ta kontzejalak euren almen eta esanbidearen bitartez. Belaus LEItz 110s. Gure errian bertan erdereak esanbide geiago eukitea, emengo odola dabenaren buru ta biotzak ontzat artu leike? Ib. 112

esanbidezko 182: Deustuko Unibertsitatea 122, Euskal Herriko Agintaritza 10, Espainiako Gobernua 19, Euskaltzaindia, Gomylex 22, Laneki 3, UEU 4, Zuzenbidearen Euskal Akademia.

Beste (edozein) iturritako erabilerak

Ez dugu aurkitu esanbidezko formarik.

Sistematikoki aurreratzen direnen datuak

Euskalterm: esanbidezko (expreso,a).

Eratorri-konposatu berria da, egokia eta beharrezkoa

Oso erabilia eta sarrera gisa jasotzekoa. Bide batez -zko atzizkidunak errepasatzea komeni da. Asko eta asko sarrera gisa jasota daude, baina beste hainbeste azpisarrera dira (adibidez, isilbidezko). Komeni da bateratzea.