ezti2
1 adj. Gozoa, emea, leuna. Ik. eztitsu. Janari ezti eta gozoa. Amaren esne eztia. Hitz eztiak. Irri ezti bat egiten ziolarik. Emakume ahots ezti bat. Usain eztiak. Zure abesti eztiak. Atsegin eztia. Zirrara ezti-mingotsa. Oi, Ama guztiz eztia. Bihotzez ezti eta apal izan. Eztia baino eztiago. 2 adj. Aldapez eta kidekoez mintzatuz, leuna, pendiz handiegia ez duena. Isil-isila bagoaz patar eztiari beheiti. Aldapa eztiko muino batean pausatua.