isilean
1 adb. Ezkutuan, gordean. Ik. isilka; isilpe. Isilean eduki behar dute dakiten guztia. Lagun hurkoaren hutsegitea isilean esan zenion zeure adiskideari; bada, hark isilean esango dio beste bati, eta gutxien uste duzunean irtengo da guztien aurrera. Haurrari gauaz isilean egiten zizkion ikustaldiak. 2 postpos. Aipatzen denaren ezkutuan. (-en atzizkiaren eskuinean). Gazterik hasi zen edaten, gurasoen eta lagunen isilean.