sobrante
1.
(
AN-olza ap. Bon-Ond 153
) .
(Sust.).
Sobra, abundancia.
Jetxiko dituk, bai, ire erraldeak [...].Etzeukat nik sobrante aundirik!
Ataño
TxanKan
10.
Traskal samarra zan askotan. Geitxo edaten zuan da sobranterik gabe ibiltzen zan.
JAzpiroz 105.
(V-gip ap. Elexp Berg
) .
(Uso pl.).
Sobras.
2.
(V-gip) .
(Sust. o adj.).
Sobrante, (persona) que sobra; que está de sobra.
"Sobrante. Gure fabrikan sobrantiak kalera bialdu dittue
"
Elexp Berg2.
.
Alkar billatu degu / beriala plazan, / beste sobranti ori / an zebillen saltsan.
Tx B II 162.
Plaentxiako sobrantiak.
SM Zirik 117 (tít.).
Gizona ona, ematen duen arte; akitzen denean, sobrante.
(AN-5vill).
Inza NaEsZarr 1586.
Baserritar gazte jendea ere, berak ziotenez etxeko seme sobranteak, onera urbildu itun.
Ataño
TxanKan
103.
3.
(Uso adv.).
En abundancia.
Guk jana idorra, oiek / koipia sobrante.
Yanzi 102.
Jana ta erana sobrante daukat.
Auspoa 77-78, 267.
Indarra sobrante zeukaten.
Albeniz 27.
HESTE SOBRANTE.
v. heste.
SOBRANTE GABERIK.
"Norabaitera denboraz justu heltzen denean, sobrante barik ailegatu dela esan ohi da. Diruaz eta beste gauza batzuez ere bai" Elexp Berg2.