gaztelau
(Lar, H; -aba VP
32r),
gastelau,
gastelaun.
Castellano, de Castilla.
Cf. RIEV 1925, 552 (carta a Peñaflorida, 1782): "Me están cada día estos Gaztelau motzes mortificando". v. gaztelar.
Gastelauna negia senar, oñean ar ta begian negar.
RS 555.
Gaztelauen erara hitzegin.
Lar Cor 152.
Alberdanian txita / aizariarekin, / Portugesa lastanga / Gastelaubarekin.
GavS 35.
Gaztelau ta erdaldun guztiak.
Mg PAb 182.
v. tbn. It Fab 207. Zab Gabon 53. Ez dugu, noski, esango gaztelauena bakarrik dela erdara. MIH 400. En DFrec hay 4 ejs.
GAZTELAU-ZALE.
Partidario de los castellanos.
Gaztelau-zalea zelako edo [Etxepare]
.
MIH
282.