hirritatu
(
BN-ciz-baig ap. A
; VocBN
,
H),
herritatu (
Sc ap. A; Chaho).
Provocar, incitar; irritar.
"
Irabaziak hirritatzen du gehiagoren irabaztera
"
H.
Pentsamendu gaisto zoinzaz gizona hirritatia baita.
AR 396.
Irritatu dut phazegatu behar nuen zure kolera.
Brtc 242.
Elhe arhinenek herritatzen.
Egiat 231.
Gure pasioneen hirritatzekotzat.
MarIl 87.
Hirritatzen baitute [...] kolera.
Jaur 105.
Alterar.
Grippak kolejioko haurrak herritatzen beitzütian, nausiak etxerat igorri dütü, egün zunbaiten.
Herr 4-2-1965, 3.
HIRRITATUXE.
Egia erraitez herritatüxe du [sic] bi nazione.
Herr 21-2-1963, 3.