2.
(
V, G, AN, L, BN, S)
Ref.:
A;
Lh
.
(Onomat. de pasos, de marcha a pie (a menudo con valor adverbial)).
"Onomat. de la marcha a paso corto y ligero. Tipitapa asi jaku ongoxe mutikotxua [...] (V-m), nuestro niño ha empezado ya a andar pasito a paso"
A.
"(Marcher) à pas légers"
Lh (que cita tbn. a Hb, pero no lo encontramos en éste).
Cf. VocNav: "Seguidamente, uno tras otro, sin interrupción. Se nos morían los corderos tipi-tapa (Salazar)" (tbn. lo da, como casi gral., en la acepción anterior). v. 1 tapa-tapa,
tipist-tapast.
Tipi tapa, tipi tapa, igon zituen betik gorako maillak.
Ag AL 45.
Beizama-aldera tipi-tapa asi nintzan.
A Ardi V.
An joan zan tipi tapa, tipi tapa, Gatzaga aldera.
Muj PAm 60.
Eskopetak artu ta tipi-tapa juan ziran mendian gora.
SM Zirik 73.
Ta igetargiaren argia lagun, tipi-tapa tipi-tapa ioiazan etxerantza arrikirririk arri-kirri.
Bilbao IpuiB 212.
Tipi-tapa, arin ez baña, bere pausu berdiñean, guardasola eskuetan-da [...] iñoz ikusten gendun neguan.
Alzola Atalak 110.
Esan bezela, an dijoa tipi-tapa, tipi-tapa, basoan aurrera.
NEtx LBB 186.
Tipi-tapa Neusabera anaiarekin.
AZink 38.
Astiro nindoala / tipi-tapa pausoz.
Zendoia 137.
(Onomat. de una música que sugiere marcha, pasos).
Gaur ongi zamatua etorri bear dek, ba, ta ez atzera gelditu. (Soiñua tipi-tapa tipi-tapa).
NEtx LBB 183s.
San Klemente papa, elurra tipi-tapa.
(G-nav).
Inza NaEsZarr 81 (tbn. 770 (AN-larr)).
TTIPI-TTAPA.
a)
(Onomat. de pasos cortos y ligeros).
Ttipi-ttapa zitzaioten gehixago hurbildu.
Leon GH
1956, 58.
Hor jautsiko ginen, eskalera dirdiratuetan beheiti [...], azkenekotz andarka, ttipi-ttapa.
Larrre
ArtzainE
64.
b)
(Sust.).
Peloteo.
Ba zerbeixka ari dira ba han. Esku huska bakarrik, ttipi ttapa zerbeit!
Leon GH
1926, 395.