(
V-ple-arr-oroz-och ap. A; H, Zam Voc
),
torka.
Barranco; sima.
"Barranco, encañada"
A.
Gizonaren arrokerija edo soberbijaren mendijak batetik, nagitasunaren trokak bestetik.
Astar I app., V.
Atera leiteke [jaijegunian] premina, estura, larritasun, edo troka eta lupatzan daguan proximua.
Astar II 70.
Troketan jausten diran ur minduak.
AB AmaE 362.
Mendian gogor daude gure aitzak. / Gogor aritzak troketan.
JBDei 1919, 180.
Benaparroako troka artan [...] itz ta esakera [...] biltzen.
A Eusk
1920-21 (II) 63.
Zein mendi bazterretan, zein troka zokonduetan.
Otx 119.
Zulo, leza ta torketara yausi ta il ez daitezan [ardiak]
.
Larrak EG
1958, 529.
Laster eldu zan beko trokatik tontortxu bateraño.
Bilbao IpuiB 127.
Trokako isurkian.
Gand Elorri 216.
Eun itzal / torka batera sar / ziran eriosuar.
Aurre-Apraiz Egan
1961 (1-3), 17.
Trokaraiño jaustea.
Ayesta 144.
(H).
Agujero que se excava como trampa.
Zeure ganian jausi da bestiari ezarri deutsazun birao, eta maldizinoia, eta jausi zara zeure arerijuarentzat idigi dozun trokan.
Astar II 121.
Trinchera.
52000000 illak azkeneko gerran. [...] Eta zer lortu da? Urrengorako troka geiago, illobi geiago.
EgutKarm 1956, 7 (ap. DRA
).