pleinta
plenta,
plainta,
plinta.
Queja, lamento.
v. pleinu.
Horra urragarri den haur gaixoen pleinta.
Iraultza 93.
Jaun jujia behar deitazu / ene pleinta rezebitu, / ahal badut jaun hura, / nahi nikezu punitu.
AstLas 26.
(21 plinta)
Egün oroz enzüten zitizün bere amaren eta espusaren plainta eta nigarrak.
UskLi 212.
Egiotzue zuen pleintak.
EgunO ( in
Arb Igand 177
).
Ene plentetzaz hek kasetak egin.
Etch 186.
Bere zorteari sumetitzen zaio, / pleiñta alferrik ere batere ez dario.
Gy 101.
Zertarako duzu pleiñta? / Zerorrena duzu falta.
Ib. 225.
PLEINTAKO,
PLEINTAZKO.
"Accusatorius, [...]
pleintazkóa, pleintakoa" Urt I 91.
PLEINTAN EZARRI.
Quejarse.
Zeren berek ez dakiten / askotan zer derasaten, / diote iratxaki / eta pleintan ezarri.
Monho 52.
PLEINTAZ.
Quejándose. v. pleintaka.
Munduaren yabeari / pleiñtaz zagokion bethi.
Gy 59.
Zeruari bethi pleintaz, halere giñaudezko.
Ib. 61.