purrust
I .
(Onomat.).
1.
(AN, L, BN, S ap. A
),
furrust (H) .
(Onomat. de un líquido (grano, etc.) que se derrama).
2.
furrust
(V-gip). "Onomat. del refunfuño" A.
II .
(Sust.).
1.
"(Vc, Gc, AN-5vill), mofa"
A.
2.
Bufido.
Amaika ezten zorrotz sartu zan / gaxo aren gorputzian! / Ai, ango purrust, ango arrantzak / negargarrizkuak ziran!
Enb 166.
PIRRIS-PURRUST.
v. pirris-purrust.
PURRUSTEAN.
Refunfuñando. v. PURRUSTAN (b) (s.v. purrusta).
Orduantxe lehertu zen apaiza zaharra: eskailerak bizkarrean hartu, zizelak eta beste tresna guztiak purrustian bildu, eta zazpi jakintsuei aienatzeko handik jainkoagatik gero esanez, itxi zituen tenpluko ateak.
PPer Harrip 94.
PURRUST EGIN.
a) (furrust e. V-gip ap. A; Izt 43v). "Refunfuñar" A.
Akerrak furrust egin orduko / Donosti ikaratu zan.
Canc. pop. (ap. DRA
).
Iñork etzekian-eta, guztiok purrust egiñaz ukatzen genun.
Zait Sof 168.
b)
"(V, G, AN), mofarse" A.
PURRUST-PARRAST
(Onomat. del ruido de las olas).
Furrust-farrast egiten uhainek ondoan.
Herr 11-7-1957, 4.
Furrust farrast uhain gaixtoak ari dira kantu eta kantu.
Herr 25-9-1958, 4.