utzikin
(BN ap. A
; H),
utziki.
Resto, rastro.
Ambos lexicógrafos citan a Oihenart.
Noizbait, bakeak eginik, / arno'ere orduko iinik, / uxtia zedin, pikoekin, / garhaitu gab' utzikinik.
'Restât de traces'
.
O Po (ed. Michel) 243.
Lenena, igaro dan bizi gaiztoaren utzikiak eta kutsuak kentzeko.
CatBurg 38.