sapailo
1.
(-ill- AN ap. A
).
Balcón.
Cf. Etxba Eib: "Balcón. Se conoce por la literatura, pues en el léxico común se dice balkoia. Leiua eta sapaillua, galdu jakuzen berbak, iñoiz oittu badira Eibarren".
Urbildu zan sapaillora edo balkoera.
Or SCruz 46 (v. tbn. 117).
Sapallo-burnietan txir-txir bustia bustiaren gañean.
Anab Usauri 86.
Sapailloan zuti, / gaurko gaugiro!
Ldi UO 28.
Ogera baiño lên sapaillora berriz.
"Al balcón"
.
Or Poem 530.
Etxeak ez zeukan sapaillorik, leioak bakarrik baizik.
Amez Egan
1964, 118.
Eta Zaldunari besotik oraturik [...] eruan eban sapaillu aldendu batera.
Etxba Ibilt 475.
v. tbn.
EEs 1929, 103.
2.
"
Sapaillo (V-arr), techo de un cobertizo situado entre las eras y la casa"
A.
Cf. 1 sabai.