sendoro
Onom.:
Pero Yniguiz dicto Sendaro. (1350) Arzam 400 (ej. no seguro).
1.
(SP, Lar, Dv, H),
sendaro (V ap. A
; Izt 53v, H).
Fuertemente, con fuerza; firmemente.
"(A) macha martillo"
, "fuertemente", "tiesamente" Lar.
"
Sendaro gudatzia, combattre vigoureusement"
H.
Benzedoretzat atabala / jo jagiteko sendoro.
Lazarraga B16, 1200v.
Birtute bat, zeinen bitartez sinisetan ditugun sendoro Jainkuak bere Eleisiari agertu deutsazan gauza guztiak.
CrIc 120.
Zaude sendoro [...] sinistean.
AA II 11.
Biotzetan sendoro ezartzea bi aginte oek.
Ib. 105.
Sendoro aienatzen ditu tentaldi guziak.
AA III 486.
Eskatu biar deutsagu sendaro Jangoikuari.
JJMg BasEsc 19.
Sendaro gudatuten ez danak.
JJMg Mayatz 224.
Grazijak zirikatu ta deituten eutsan sendaro.
Ur MarIl 59.
Amodiozko besoz sendaro amarraurik.
AB AmaE 158.
Erregutu egizu Eleisa Santiagaitik, zeiñen aukera eta eskubidiak an [lurrian] sendaro zaindu zenduzan.
Ag Serm 98.
Nekeari sendoro eutsi.
Ag G 150.
Izkuntzari sendoroago eutsi.
Eguzk LEItz
126.
Sendoro sartu / zure sustraia / nere biotz barrenean.
Jaukol Biozk 56.
Erantzun eutsan mutillak baketsu ta sendoro.
Erkiag Arran 193.
Erroak sendoro ipiñiaz.
Erkiag BatB 11.
Aratza izanik, pinturak sendoro biribiltzen zituena.
MEIG I 67.
2.
sendaro.
Abundantemente.
Errekak sendaro bitza dariela.
AB AmaE 364.