(L, BN ap. Lh; SP),
sendari
.
Médico; en gral., el que cura. "Jainkoaren justizia amoraria, bekhatoreen sendalaria" SP.
Ezen zu zare erhasun guztien sendaria.
EZ Man II 109.
Frantses gobernioak igorri sendari edo medikua ethorria da.
Prop 1899, 153.
Sendalari, nolako edo alako, Madrilen egin ninduten.
A Ardi 92.
Askotan moztea baino erretzea nahiago izaiten dute sendalariek.
JE Med 62.
Laister etorri zan abel-sendalaria.
Muj PAm 76.
Orduan sartu zan sorgiñ-atso sendalari bat.
Or Tormes 59.
Neke-sendalaria, / buru-argitzalea, / lanaren saria.
Ldi BB 4 (hablando de la cama; v. tbn. neke-sendalari en Mde HaurB 87).
Oso ederki [nago], Sendalari jauna; ez dadukat batere oñazerik.
Sabiag Y
1934, 29.
Sendalaria ekarri zuten.
Anab Poli 78.
v. tbn. Garit Usand 52. FIr 192.
"Oculista, begisendaria
"
Lar, y Añ.