sengi
1.
Hijo o hija.
(Neol. creado por Arana Goiri en 1896, de sen- (sein 'niño, infante') y suf. -ki).
Sendi arrotz batzuk, geure errijan sartuta, ikasi dabe euzkerea, ta euren sengijak euzkeldunak dira.
(1897).
AG 1059.
Suge-sengijak, nok irakasi dautzube eldu biar dan asarretik igesten?
(Lc 3, 7).
Ib. 1441.
Sengien biotz itunak.
Arriaga Lekob 47.
2.
"Familia"
BeraLzM.
SENGI EGIN.
Procrear.
Egin nagixu [...] sengi egittian sentsuba.
(1900).
AG Euzk
1934, 346 (ap. NeolAG).