praktikante
1.
pratikant.
Practicante.
Pratikanta zen beraz Judas; erlisionea pratikatzen zuen.
HU Zez 200.
2.
pratikante, pratikant.
Practicante, el que realiza curas. "Pratikante izan arren, mediku(are)n lana egiten zun (G-azp, AN-goi)" Gte Erd 59.
Pratikantearen billa ere abiatu uan.
TxGarm BordaB 69.
Pratikantea ta sendagillea, biak egin zioten kura.
BAyerbe 35s.
Alta ez da mediku hau pratikanta; bainan zuzena.
Etchebarne 142s.