sortzapen
1.
(BN, S; VocBN
, Gèze→Dv, H (+ -rz-))
Ref.:
A;
Lrq
.
Nacimiento; origen.
v. sortze,
sortzepen
.
Orai berian, mundian, bat-bederak bere sortzapenaren eta ofiziuaren arabera kargu baten ukheitia desiratzen dizi.
AR 30.
Gora eraikirik denari ahazten bazaio, zuin aldiz, bere edo berarenen sortzapen aphala.
SGrat 9.
Adam eta Ebatarik elkhi haurrak gerthatzen dira oro sortzapeneko bekhatiaz thunatürik.
Ip Hil 14.
Etzaio aiphatzeko direla etxea eta iraulgia edo sortzapena, non ez den han berthute handi bat agertu.
Dv Imit III 54, 14.
2.
"Generación"
A.
Bena zeri üdüritüko dütüt sortzapen huntako gizunak?
Ip Mt 11, 16 (Lç, Echn jenerazio(ne), He jenderazione, TB ethorkia, Ur kasta, SalabBN populu, Samper arraza, Ker, BiblE gizaldi).
SORTZAPENETIK.
"
Sortzapenetik itsu da (S), es ciego de nacimiento"
A.
SORTZAPENEZ.
De nacimiento. v. SORTZEZ.
Ziberuko detxema lürrian sorthiak oro, sortzapenez "frank", libre dirade.
Mde Pr 50s.