hankura
1.
(Sal, S, R; Gèze, Dv (S), H),
hantkura (H)
Ref.:
A;
Lrq (que da como entrada léxica hantkura pero transcribe /hanküa/)
.
Hinchazón.
"Tumeur, enflure"
Gèze.
"Tumeur"
Dv.
"
Hantkura, et mieux hankura (L, BN): 1. enflement, enflure"
H.
"Tumor"
A.
v. hantura.
Gohenüzürrak, txoriak eta holako beste hankürak eztitü behar dira enplastüz.
Ip Dial 79 (It aunditsuak, Ur andituak, Dv trumpiloek).
Hankürak hotzetarik balin badira hobe da ebakitzia edo erratzia.
Ib. 80.
2.
Arrogancia, vanidad.
"Plus usité au moral, enflure d'orgueil"
H.
Eztezazüla ützi urgüilliaren hanküra zütan bizitzera.
Ip Imit III 13, 3 (SP hantureria, Ch orguilleria, Mst hankürotxa).
Aberastasun eta bake geiegizko ankura da ori, barnean lertzen dana, ertuna zergatik ilten dan azaletik agertzeke.
Amez Hamlet 130.