hazaur
1.
(S ap. Lrq
; Foix ap. Lh.),
haz-haur (Urt).
"Alumnus, [...] bulharreko háurra, dithiko háurra, hazháurra
"
Urt I 550.
"
Hazaur (BN-ciz, Sc), niño de teta"
A.
"/hasáur/, nourrison"
Lrq.
Cf. hazgai.
Haz-haurrak amañoa amatako hartzen, / Hala balitz bezala bihotzez maitatzen.
Elzb Po 219.
2.
"(S), hijo adoptivo"
A.