dabla
(Onomat. que expresa un golpe, bofetada).
"Soufflet, mot onomatopéique"
Hb (Lhande lo interpreta erróneamente como "soufflet de cuisine").
v. dibli-dabla.
Jatea kerizpetan guztiz zan atsegiñ, / Erle batek ez baleust ernegau eragiñ, / Burrun burrun, kantauta, izpiagaz deust miñ, / Dabla eskuaz jo ta aplastau dot ariñ.
AB Olerk 430.
Piarresek, xutitu'ta, dabla, dabla, bi paso emaiten diozka gorri atrebituari, eta hantxet, lau hatzez gora igortzen du mahainaren azpira.
Barb Piar I 182.