damorriatu
damurriatu (Lar, Hb, H).
"Melancolizar"
, "entristecer" Lar.
"(Intrans.), s'attrister, s'offenser; (trans.), causer du dépit, de l'ennui à quelqu'un"
H.
Zeñean ezin legokean iñor berai begira txit damurriaturik, guziz engurrutu gabe.
Izt D 23.