desagradatu
(Sc ap. Lrq; Urt, Lh).
Desagradar.
"
Desagradatzen zaio hagitz ezti den gauza
"
Urt II 424.
Egiten zuena desagradatu zitzaion Eternalari: hargatik hillarazi zuen.
Urt Gen 38, 10.
Bere burubari agradatzen dionian personak, zuri desagradatu edo nai gabea ematen dizu.
Echve Imit 304 (II 40, 4; SP higoindu, Mst desplazer egin, Ch zure desgogara, Ip hastiatü, Ol naskagarri, Leon higuin
).