diabetatu
(Lar).
Poblar.
v. diatu.
Eskandaloak diabetatu du deabrus infernua.
(151).
LE-Ir.
Zeñak bere eginkizun andiai kobru ondo emateaz landara diabetatu izan zituen toki asko Orinoko ibai inguruan.
Izt C 458.
Berak diabetatu ere zeban Santiago de los Valles-ko uria.
Ib. 459.
Gure anziñako guraso Aitor-ek diabetatu zuela Euskal-erria.
Etxeg EE
1882c, 561.