(HeH Voc , A), hegaztegi (L ap. A; Dv, H),
hegasti
(A),
hegaztei
.
Tejado. v. teilatu.
Tr. Documentado al Norte desde Etcheberri de Ziburu, tbn. aparece en algunos meridionales del s. XX. La forma
hegasti, que aparece en HeH Lc 12, 3 y recoge Azkue, podría tal vez ser una errata (cf.
infra Mc 2, 4; cf. tbn.
hegastegi en HeH
Voc).
Karraio bakharrak nola / Hegatztegi gorean.
EZ
Eliç
334.
Eliza xori bakarrak / hegaztegian nola.
Harb (ed. 1690) 205.
Barraiatu zuten hegastegia.
HeH Mt 2, 4 (He estalkia
).
Hegastegi ahantzi edo dorre zaharretan egiten dituzte bere lo, ohatze eta umeak.
Hb Egia 140.
Arkhako hegaztegia idekirik.
Dv Gen 8, 13 (Urt estalkia, Ur tapa, Ol sapaia, Ker sabaia, Bibl estalgia
).
Hegastegiko zur-arteak usteltzen ditu.
Arb Igand 46.
Hegastegiari zagon zurubiaren gain gainerat igana.
JE Bur 16.
Bixkar batean, iguzkitara, dago eskualdun etxea! / Hegaztei gorri, arpegi garbi, eta zabalik athea.
Ox 108.
Egastijan (tellatuban) eguan zulotik.
Altuna 20.
Egaztegi (tellatu) puska bat kendu zuten.
Ir YKBiz 89.
Hegaztegi-gainean dena.
Leon Mt 24, 17.
(L-sar-ain). Ref.: Bon; A. "Alero de la casa" A.
"(L-ain), hueco que queda entre los cabrios bajo el tejado" A.
"Hegaztegi [...] (B), cornisa bajo el alero del tejado" A.