elar
Etim. Para su relación con ilar, etc. v. FHV 316.
Onom.:
Garcia Elarr. (1360) Arzam 208.
1.
(-lh- SP A, Lcq 114 (L), Dv (L)).
"Myrica, bruyère" SP. "Brezo" A.
v. ilar, gilar, txilar.
Elarretik atera ta sasian sartu.
(B).
Inza NaEsZarr 2014.
2.
(Lar, Izt C 46, H (G)).
"Argoma, mata espinosa"
Lar.
v. ote.
3.
(L-ain ap. A
).
Tomillo.
v. ezkai.
Edaten dun Baumako mistela ta elar-ardoa.
Or Mi 29.
Erleak elarrez bazkatuko diran artean.
Ibiñ
Virgil
47.
Ezti urrintsuak elar-usaia dario.
Ib. 111.