entreprenitu
(Urt V 275),
enterprenitu (Urt I 436).
Emprender.
Ingratasunezko hautenetate batez bere Kreazalearen eta grazia guzien emailearen kontra entrepreni zezan urgulutsuturik altxatzera.
Lç
Adv
* 8r.
Entreprenitu dut obra xume bat eskoaraz inprimatzera.
Mong 585.
Apostolu saindu hark berak Ispiritu sainduaren dohainez betheak zer entreprenitu zuen.
CatLav 198.
(V 101)
Obra hori estalia izaren da nork ere entreprenitzen baitu.
(1763).
SenperEus
155.
Ezpaitira instruitiak ez entreprenitzeko motibez, ez erreusitzeko moienez.
CatLan 3.
Zure gloriatako entreprenitürik dütüdan gaizetan.
UskLiB 53.