epaitza
(Dv, H ap. DRA
.),
ephaiza .
(Con ines.).
Al acecho.
v. EPEAN (b); cf. 2 epai.
Hala ephaitzan zegozkon hurbilletik eta igorri izan ziotzaten presuna gerizatu batzu.
He Lc 20, 20.
Zoazela ihesi, denak bazathorzen / Toki zorizkora, zointan baitzagoen / [...] / Ephaitzan gure lehoiña.
Gy 109.
Axeri hau beraz goizeko freskuran / Zagon [...] / Oillo zenbaiten ephaizan.
Ib. 128.