1. (H), erabagile, erabaigille (V-gip ap. Etxba Eib ), erabagilla.
Juez, árbitro. " Erabaigille izentau eben gizon zuzen bat, nombraron mediador o árbitro a un hombre recto" Etxba Eib. Cf. Lar: "Decisivo, [...], erabaklea". v. erabakitzaile.
Ez zituzan itxi erabagitegi onetako erabagillatzat aingeruak. Itz Berb I 55 (en la versión guipuzcoana erabagille ). Ze itzaltasuna ta ze ikarea / zabalduko dan munduan! / Erabagile bizi ta ilena / etorriko dan orduan. Azc PB 28 (en la versión de Ur PoBasc 493 juez). Zeuk bere aurkeztu bear izango dozu guztion Erabagillearen aurrean. Ezale 1897, 215a. Emon eioen nekaltasuna / Auzien erabagillak (juez). Echta Jos 123 (147 -gille). Erabakilleak argi esango dute sariak lan batzuei zer dala ta eman zaiozkaten. EEs 1911, 181. En DFrec hay un ej. de erabakile.

2. Decidido, resuelto.
Zorionez birtute bat izan dugu euskaldunak: erabakitasuna. Erabakitzaleak izan genituan Loiola, Xabier, Elkano, Zumarraga... Eta erabakillea izan dugu Zaitegi. Herr 30-10-1957 (ap. DRA ).