erabildu
1.
(Lcc).
Mover, hacer moverse, manejar.
"Colear, mover la cola, buztaiña erabildu
"
Lcc.
v. erabili
(I, 2)
.
[Aideok] birretan erabildu nabe / donzella bigaz ezkonketan.
Lazarraga B24, 1201r.
2.
(V ap. A
; Mg Nom 67, Añ, BeraLzM),
irabildu (V, G ap. A
; Mg Nom 67, Añ).
Revolver.
Cf. irabiatu.
Emoten deutsezubez gaisuai edaari samin, minkotx, atsitu ta errai guztiak irabildutekuak.
Mg PAb 84.
3.
(V, G, AN ap. A
; Añ).
"Ajar así la ropa, por mucho uso"
Añ.
"Ajarse"
A.
4.
irabildu.
Gestionar, admnistrar.
Errijen ogauna zuzen eta artez irabiltzeko.
"Administración"
.
(1917)
ForuAB
71.
Arazo au ondo irabiltzia ondo datorkijue erri-aldunai.
Ib. 71.
5.
En Zubill 98 se lee erabildu edo revolverak; esta acepción 'revólver' parece el resultado de una mala lectura de 'revolver', tomado probablemente de BeraLzM.