erakartzaile
1.
(
-kh- SP (sin trad.),
Urt,
H).
"Arcessitor, [...] erakhartzáillea, erakharlária
"
Urt II 251.
"Celui qui [...] amène, qui gagne"
H.
erakarzale.
Causante.
Nigarren erakharzalia.
Ip Imit III 55, 6 (Mst erakharlia).
2.
"
Erakhartzallea, celui qui fait porter"
H.