eramangarri
1.
(G, AN ap. A
; Lar, Añ, H),
eramagarri (Lar).
"Soportable",
"llevadero"
Lar.
Eramangarriago izan dedin zuretzat, besteen artean partiturik karga.
Ur Ex 18, 22.
Arintzen eta eramangarriago egiten.
Arr May 189.
Alako zalaparta eramangarri ezpaita, berriro oju-egin bear izan diot, ixiltzeko.
Ldi IL 16.
En DFrec hay 2 ejs. de eramangarri.
2.
"Ablativus, altxatzeko, eramateko [...] ona vel eramangarria
"
Urt I 28.
"Transportable"
H.
3.
Digno de ser llevado.
Orra nik esan joku / ortako berriyak, / askondako goguan / eramangarriyak.
Yanzi 211.