(
V ap. A; Lar, Añ, Dv, H),
erbestatu.
Desterrar(se).
"Desterrar"
, "extrañar" Lar.
"Desavecindarse"
Lar (
in
Aq 1375
).
Beren bazterretatik ere aien-erbestatuak [=aienatu eta erbestetuak] izanen dira.
Mb IArg I 345.
Erbestetua nago lurrean, zerurako egiña nazala!
Cb Eg III 310.
Geratuko dira gaixoak betiko erbestetuak zerutik.
AA III 539.
Galeetara erbestetu dabeela.
fB Ic I 327.
Leon Franziakora erbestetu zuen.
Lard 399.
Karlos irugarrenak erresumatik erbestetu zituen.
Aran SIgn 82.
Beragaz batuten zirean erbestetar edo erbesteturiko batzuei.
Ag Kr 94.
Bertakoak erbestetzen, aien aberaskiai atzaparra gañean yartzen.
Ldi IL 163.
Españati mairuak erbestetuteko gixon-bille ebizen.
Akes
Ipiñ
11.
v. tbn. Legaz 6. En DFrec hay 5 ejs. de erbestetu.
Cerbere! Frantzia! Erbestetu gara.
Ag Ioan 175.
(Fig.).
Jesusen laguntzatik erbesteturik egotea.
Añ
LoraS
116.
Arin erbestetuko litzaatekez geure euskeera maitia ta aberatsa ezaindu ta lotsatuten dabeen urrin errijetako berba banakaak.
fB Ic I IX.
Erbestetu zedin pekatuba mundutik.
JJMg BasEsc 4.
Erbestetu edo desterradu egijan pekatuba.
Astar II 208.
Zelan kendu eta erbestetuten dira munduko gaiztakeriak?
Itz Azald 214.
(Lar, Aq 77).
(Part. en función de adj. o sust.). Desterrado.
Zuri gagozkitzu Ebaren hume erbestetuak.
CatBurg 6.
Ejipto berean erbestatu bat bezala zenbait urtez bizitzea.
Mb IArg I 108.
Seme erbestetuok.
Ur MarIl 125.
Erbesteko arerio ta erritar erbestetuai.
Ag Kr 8.
Melibeu erbestetuaren zori-aldea erakusten digu.
Ibiñ
Virgil
31.