erezka
1.
(
S ap. A
; Foix),
ereska (
S ap. A
) .
(Adv.).
"
Ereska (Sc), aproximadamente, poco más o menos"
A.
"Approximativement"
Foix.
[Sua] zer-diranen sorburu nagusia da, izan eta guzion zertarakoa, norabearra, ta orrako bideak oro eztitu erezka ezagutzen ark.
Zait Plat 32.
"Por alusión, con palabras cubiertas"
A.
"(Ir) sin seguridad, como a la aventura. Erezka joan ta ediren diot sargia (S), he ido a la aventura y he hallado la entrada"
A.
2.
(Adj.).
Claro, evidente.
[Txoriak] alkar atzaparrez urratuaz, odol-yarioan atematen ditut; ego-astinketaren otsa ezpaitzan erezka.
'Era claro'
.
Zait Sof 189.
Gizaseme naizala baitakit, eta biarko eguna, neretzat, zuretzat bezin ereska baitzait.
'En nada dispongo más que tú del día de mañana'
.
Ib. 122.
EREZKAXE
(Con suf. -xe, de valor aprox.).
Horik hola izana gatik, hanitxko gaizari so egin behar da jakiteko, eta orano erezkaxe, eia azi hanitx erein behar denez, ogiaren aski üsü izateko.
Eskual 30-10-1908, 4.