heriobehar
1.
(Adj.).
"Mortal, que ha de morir"
PMuj.
Gero munduaren azken-aldean erio bearra al zaitugu?
Or QA 121 (dirigiéndose al profeta Elías).
Erio-bearra ilezkor bezala maitatuz.
Or Aitork 85.
Gauza erio-bearren adiskidegoz lotua dagona, gaixo da.
Ib. 83.
2.
(Sust.).
Mortalidad, obligación de morir.
Ez omen da iñor ametsetan il; bañan ametsetan bezela iltzen ari naiz ni orain. Neure eriobearra ezik, ametsezkoa iruditzen zait dena.
Txill Let 141.
Ura erio-bearra nerea!
Ib. 44.