erostari
(Lar, A),
erostalari.
Quejoso; (sust.) plañidero, plañidera.
"Endechera",
"plañidera"
Lar.
"Hubo antiguamente en Guipúzcoa semejantes plañideras, que se llamaban aldiagilleak, adiagilleak; erostariak en Vizcaya"
Lar Cor 226.
Erostariak / oi dan legez / negar egiten / badakardez.
Zav Fab RIEV 1909, 32.
O arima erostariak / zek zaukez alarauka?
Ezale 1897, 347b.
Erostariak edo adiazaleak, illaren aurrean negar ta aiots egitera.
Ir YKBiz 98n.
Inork ezin digu esan erostari soilak geranik: Ieremirenak io arren, bestelakoak ere ematen ditugu.
Zait EG
1956 (5-6), 2.
Amuma erostalariak.
Bilbao IpuiB 236.
En DFrec hay 2 ejs.