herramendu
herramentu (H).
Extravío, desatino.
"Errements, égarement; se [...] au moral. Gure herramentiak pharkatu dutuzu
"
H.
Gizona bere herramentietarik bere beithan sar erazitzen dian berthütia.
Mst V.
O ene Jinkoa! zenbait aldiz ene herramenduetan erran izatu dut, iduritzen zitzaitala ezninduzula maite.
Mih 193.
[Jainkoaganik] kanpoan ezin edirenen baituk lazeriarik, herramendurik eta thormentarik baizen.
Dh 151.