errifa
1.
(Lar, Añ).
Rifa.
Errifako txartela artu izan bazenuten.
DicM (ed. 1877) 69.
Errifa-errifa! joian erren bat deituaz.
AB AmaE 279.
Ez dakidan gertatu errifeaz legez, / pesetea galduta prendarik artu ez.
Ib. 281.
Txadon-aterpian batuten dira gixa-emakumiak, eruan dabezan gauzak sozketa edo errifa egitteko.
Euzk 1931, 557.
Munduan ez da izango suerte txarragokorik errifa eta loteri eta oiekin.
Insausti 189.
2.
+
erripa.
Rifa, enfado.
Baltzez iantzita dagozan neskaak / dabilz erripa bategaz, / ikusten euren biotzekoak / berbaz badagoz bestegaz.
Azc PB 71 (en la versión de Ur PoBasc 422 errifa).