(
V, G, AN),
etzantoki (
G-azp; Urt),
etzintoki,
etzuntoki
Ref.:
A;
ZestErret
(
etza-toki
)
.
Sitio donde tumbarse, lugar donde dormir.
"Cataclita"
Urt IV 293.
v. etzauntza.
Ezen igan izatu aiz hire aitaren etzan tokiaren gañera, orduan lizundu duk.
Urt Gen 49, 4.
Erdu neugaz oneen oetokija ta oia ikustera. Eztozu ikusiko ez uarkarik, ez etzun-toki jaso ta adardunik.
Mg PAb 129.
Errege bere etzintokijan eguan artian.
CantCS (V-m) 1, 11 (G etzinkai, V etxunleku
).
Gabon, gabon, alkarri esanaz, bakoitxa bere etzatokira banatu zirean ostatukoak eta ostatuzkoak.
Ezale 1897, 28b.
Gertatu zitzaion mutillari bada-ezpadako aparitxoa, eman zioten nolabaiteko etzatokia.
Ag G 327.
Aiek Adrianen langelara baino lentxeago iritsi nintzan ni beraren aldameneko etzatokira.
A Ardi 51.
Etzan-tokia jarri.
Or Eus 51n.
Txoko artan baziran zuloak, exeri ta etzatokiak.
Anab Poli 14.
etzantoki.
Madriguera.
Animaliak badituzte beren bizitegiak, beren etzan-tokiak eta kabiak, nik, berriz, ori ere eztut.
Ir YKBiz 184.