euritu
(V-gip, AN-larr, BN-ciz; VocBN
, H),
uritu (Dv, H),
ebitu (S)
Ref.:
A Apend;
Lrq (ebitze);
Asp Leiz;
Iz
ArOñ
.
"Se mettre à la pluie, en parlant du temps"
Dv.
"Llover"
A Apend.
"
Eurittu eteko daben, si se pondrá a llover"
Iz
ArOñ
.
Jaunak euriturík / manna deituzéna, / beira admiraturík / ikusten zuténa!
LE Kop 106.
Uritu zuen suz eta zeruko sofrez.
TB Lc 17, 29.
Ongarri horiek herrausturik dira hobeenik, uritzen denean denbora.
Dv Lab 169.
Niregan euritzen zera, niregan euritzen zure alez, zure kolorez, zure ugaritasun igesiaz...
LMuj BideG 274.
Xau dire Uritzen, karakolen biltzeko ez badiote euritzen.
(AN-erro).
Inza NaEsZarr 2247.