(
G-nav ap. Ond Bac
; Lar,
VP
),
heztaile (
Hb,
Dv),
heztzaile.
"Cebadero, el que amansa y enseña las aves de cetrería"
Lar.
"Domador"
VP
41r.
v. hezle.
Bizkarrean dueneko [zaldiak] heztzailea, kalapita gorrian hasten da, jauzi hara eta jauzi huna.
Arb Erlis 260.
Zirkoko neska batek ta ezitzaille batek ezkontzeko ustea artu ebela.
EgutAr 1-9-1959 (ap. DRA
).
Xixtu batekin gaur biltzen ditut / errex ene ingurura; / sartu zaiote beldurra, / eginen baitu elurra, / ardi heztaile segurra.
Xa Odol 97.
Dominador.
Ain izan zan galgarri [Bizkai barruko gerra] mundubaren ezizallenzat [erromatarrentzat]
.
Astar II VII.
Educador.
Umien maisu ta ezitzalle gaingañenekoa zala.
Mok EEs
1925, 8.
Gezurra ta ez-garaiko ixiltasuna ezitzalle txarrak dira.
(In MAtx Gazt 6
).
Aitona Jose eta arrebak, artean gazteak, izan genituan ezitzaille.
AZink 19.