ezteitar
ezteitiar (R),
eztaitar
Ref.:
A;
Iz R 290
.
Convidado a una boda.
"
Egon nézu ezteitiár, he estado de boda (R-uzt)"
Iz R 290.
v. ezteiliar.
Ezteitarren ta bi ezkondu berrien alde.
Mb IArg I 178.
Eztaitarrak atze-aldean dantzan agertuko dira.
(Acot. escén.).
NEtx LBB 204 (v. tbn. 203).