gantzukari
1.
(L ap. A Apend ; H, que cita a Hm y CantIzp
),
ganzukari (A, que cita a Hm).
Ungüento, bálsamo.
"Oleo"
A Apend.
v. gantzu, gantzugailu, gantzuki.
Zure beztimendek dute / mirra baten urrina: / aloes eta bai berze / ganzukari on fina.
Hm 51s.
Gantzukari saindua.
CantIzp (ed. 1813) 5.
Lasto-ganean aurkitu neban neure burua, txaplataz, orioz eta gantzukariz betea.
Or Tormes 59.
Arzurizko ontzi bat bete gantzukari.
Ir YKBiz 157.
Aren oñai muin egin zien ta gantzukariz gantzutu zizkion.
Ib. 157.
Gantzukariaren atxonaz bete zan etxea.
Ib. 371s (cf. en nota: "Gantzukaria, usai oneko ur edo olio-gisa bat gorputzak gantzutzeko, igorzteko").
2.
"
Ganzukari, celui qui oint, qui frotte, qui enduit d'une substance grasse"
Arch UFH.
"Celui qui oint"
H.