garaiti
(Lar, Añ (G)).
Elevado, eminente; superior.
"Eminente"
Lar, Añ.
"Humor pecante [='dominante'], ezabizi garaitia
"
Lar.
Zeina baita gure ontasunen mukurua eta gure ohoreen gradurik garaitiena.
SP POB 64.
Lenengo erriertan [...] gelditu ziraden igarri ezinik nor izan zan gogor ta garaitiago.
VMg 49.