garbikizun
1.
(H),
garbitukizun.
Cosa que limpiar, que purificar.
[Eraman zuteenak bizitza gaiztoa] asi zuten bizitza berri bat. Ordea, zenbat garbikizun onelako animak?
Mg CC 221.
Garbi dagoanak, oñak beste garbitukizunik ez du; bada guzia garbia dago.
Lard 439.
2.
Purificación.
Proba edo garbi didilla gizona [komulgatu baño leenago] [...]. Probantza edo garbikizun au egin bear da konfesioko iturrian.
Mg CC 213s.
3.
(Adj.).
"Qui est à nettoyer, laver, purifier, régler, etc., aux diverses sens de garbia
"
H.