garramaztu
1.
(V-ger-ple-m ap. A
).
"Enronquecerse"
A.
"
Garramaztuta gagozanean izerdi likiñetan egoten gara ta beingoan igaroten jaku odolaldia (V-ger), cuando estamos acatarrados [...]"
Ib.
s.v. odolaldi. v. garramatatu.
2.
"
Garramaztua (V-ger-ple-m), la ronquera"
A.