gatazkatu
1.
(Lar),
gataskatu (L-ain ap. A
; Dv).
"Pelear"
Lar.
"Se quereller"
Dv.
"Disputar, luchar de cuerpo a cuerpo, a derribarse"
A.
Eztute izanen ihardukitzeko paradarik eta ez gathazkatzeko etsairik ere.
ES 186 (v. tbn. 114).
Partidak dire bai lothu, / Eta luze gudukatu, / Pletiatu, gathaskatu.
Gy 35.
Lau fededunak orduan zaizkote ahalikako errementa guzieri lothu eta paganoekin gathaskatzen dire.
Prop 1910, 219.
(ap. DRA)
2.
gataskatu
(Lh). Escarbar en el suelo (las aves de corral).