geur
Nosotros mismos.
v. geu; cf. geurtxeok.
Erabilten gaitu ilabetean / bere tripearenzat errastruan; / geur, barriz, tiri-taio konbentuan.
Lazarraga B15, 1182v.
Gere betiko kondenazioa geurk gere buruari erakarteko.
Gco I 417.
Gere buruaren borrero gogorrak geur izatea.
Gco II 43.
Gure lagunaren animako kalteak geiago sentituko ginduzke geuri egiten dizkiguen bidegabeak baño.
Ib. 50 (seguramente dat. de geur, no de geu, pron. que no utiliza nunca).
Besteren begiak maiz aski geurk [...] ikusten ez ditugunak ikus ditzake.
MEIG VIII 111.